Hoe hard kan ik gaan?

[xMartJuH]

Maya loopt met haar bezem onder haar arm naar het zwerkbal veld. Ze wil wel eens weten hoe hard haar nieuwe bezem kan gaan. Ze stapt er op en zet af. Hij vliegt geweldig. Het vliegen zelf is al een bevrijdend gevoel maar door deze bezem is het zo'n goed gevoel. Maar nu het echte werk. "Hoe hard kan jij gaan?" het lijkt alsof de bezem haar hoort. Het voelt alsof de bezem een stuk sneller gaat. Ze buigt voorover en vliegt als een speer weg.
Ze komt weer overeind. Zo dat is wel snel. Als ze nou iemand had die het zou kunnen meten, hoe hard ze nou werkelijk ging.

[Suus =)]

Owen komt het veld oplopen, zijn bezem over zijn schouder heen.
Hij had een beetje lopen dromen, tot hij tegen een doelpaal aanliep, en toen zag hij dus het meisje vliegen. Nu springt hij ook op z'n bezem, en meteen is dat hele dromerige van hem weg. Hij concentreert zich op de wind die hem om de oren heen zoeft, en hij vliegt naar het meisje toe.
'Doe je goed,' roept hij, en glimlacht vriendelijk.

[xMartJuH]

Maya schrikt onzettend als ze opeens een stem hoort. Ze verliest haar evenwicht en valt om. Ze kan haar benen gelukkig nog strak om haar bezem haken anders lag ze op de grond. Alleen hangt ze nu op de kop. "Uhm... tot net dan." zegt ze een beetje lachend. de bezem gaat steeds langzamer vliegen tot hij stil in de lucht hangt. Maya probeert weer overeind te komen, maar lukken doet het niet. "Zou je misschien even willen helpen." Vraagt ze maar. Ze had geen idee wie de jongen was omdat ze niet echt goed de tijd had om hem te bekijken. Ze hoopte maar dat hij haar al kende want een goede indruk maakte ze hier niet echt mee.

[Suus =)]

Owen schiet in de lach, en steekt zijn hand uit.
'Kom op,' grijns ik vrolijk, 'Pak m'n hand, hijs ik je weer omhoog!' Volgens mij heette dat meisje Maya, een huffelpufmeisje waarmee ik samen Fabeldieren had. Ik glimlachte breed, en wachtte tot ze m'n hand vastpakte.

[xMartJuH]

Voorzichtig liet ik mijn hand los. Eerst hield ik hem nog dichtbij de steel als ik het niet hield kon ik in ieder geval snel de steel weer vastpakken. Dat was niet nodig. Ik stak mijn hand uit en vond die van de jongen. ik begon er een beetje half aan te trekken in de hoop dat ik zo over eind zou komen. ik had nu wat beter beeld van de jongen. Volgens mij had ik hem tijdens mijn fabeldieren les gezien. alleen dan niet op zijn kop. Ik kon zo niet een twee drie op zijn naam komen maar dat had waarschijnlijk te maken met het bloed dat allemaal naar mijn hoofd stroomde.

[Suus =)]

'Wow, niet zo hard,' zegt Owen, voor hij haar met een simpele zwier omhoog trekt. 'Zo, kan ik je tenminste goed zien,' voegt hij eraan toe, en grijnst een scheve grijns. Ik herken haar nu volledig.
'Ah, jij bent van Fabeldieren toch?' vroeg ik, 'Je joeg die boomtrul de stuipen op z'n lijf toen,' herriner ik me, 'Hoe heet je ookalweer?'

[xMartJuH]

De jongen had me weer overeind getrokken. "Dankje" zeg ik licht heigend. De jongen lachte met een scheve grijns, iets waar ik echt van hield bij jongens. Hij had het ook over fabeldieren dus daar zal ik hem dan ook inderdaad van herkennen. Hij zei iets over de boomtrul, "ja, die was ik bijna vergeten, hij vond het niet echt leuk dat ik op wens met mijn hoofd voor hem kwam hangen"ik moest eigenlijk best wel lachen als ik er aan terug dacht. De trul stond voor mij, hij had niet door dat ik achter hem stond. Ik wou zien hoe hij er van voren uitzag dus ging ik over hem heen met mijn hoofd voor de zijne op zijn kop hangen. Hij liep toen gillend weg, nadat hij ook nog tegen mijn been was op ge botst. Ik kwam weer terug naar d realiteit en merkte nog net dat de jongen mijn naam vroeg. "Ik ben Maya, Maya Maris. Jouw naam was iets met een O toch?" Ik kon het me nu beter herinneren dan toen ik onderste boven hing.

Ooc, sorry voor de fouten, ik zit op mijn mobirl en hij doet heeeeeeel irri

[Suus =)]

Oja, Maya. 'Owen,' zeg ik, en knipoog even. Ik denk even na, en zeg dan: 'Jij speelt toch zwerkbal? Ik meen me te herrineren dat je een paar keer er voor zorgde dat Ravenklauw op achterstand kwam... Of was dat iemand anders?' Ik wist 't eigenlijk niet meer. 'En zullen we even naar de grond gaan?' voeg ik eraan toe, praatte wat makkelijker.

[xMartJuH]

De jongen heet Owen, Ja dat kwam haar wel bekend voor. "Tuurlijk speel ik zwerkbal, het is mijn favo sport! Ja dat was ik," zeg ik trots "Ik was zo blij en het team had me zelfs gedragen. Het was een van de weinige keren dat we dik hadden gewonnen. Maar speel jij geen zwerbal dan? want ik heb nog nooit tegen jouw gespeeld volgens mij." hij vroeg of we naar de grond gingen om daar verder te praten. "Ooh natuurlijk." Ik begon wat naar voren te hellen om naar beneden te gaan. Ik keek even achterom of Owen me volgde. Met hem praten ging wel gemakkelijk besefte ik me.

[Suus =)]

Zodra Owen op de grond staat schud hij de wind uit zijn haren- een tik die 'ie altijd heeft als 'ie van zn'bezem afstapt.
'Dus,' zeg ik, 'Waar waren we... Ehm...' Ik keek een beetje wazig voor me uit. Ik was 't alweer vergeten, best wel erg...

[xMartJuH]

We waren allebei op de grond terecht gekomen. Ik laat me bezem echter een klein stukje boven de grond zweven en hang er een klein beetje tegen aan. Ik zag Owen zijn haar nog even goed doen en dacht toen ook na over waar we over aan het praten waren. "Uhm... Oja we hadden het over het zwerkbal team. Zit jij niet in het team? ik had je nog nooit zien spelen." vraag ik mezelf herhalend